Co może Ci się spodobać w grze Tzolkin: Kalendarz Majów?

• Posiada proste zasady, ale optymalizacja procesu zdobywania punktów jest skomplikowana..
• Naprawdę ładna i klimatyczna. Dobrze zrealizowano w niej motyw przewodni.
• Po zakończeniu chce się zagrać jeszcze raz i wypróbować inną strategię.
• Ciekawe ujęcie mechaniki rozmieszczania robotników.

Co dla Ciebie mam?

Grę, która z jednej strony jest typowym przedstawicielem planszówek korzystającej z mechaniki rozmieszczania pracowników (worker placement), a z drugiej - świeżą aplikacją tejże. Wszystko za sprawą sposobu, w jaki umieszczamy na planszy robotników. Główną rolę pełni tu wielkie zębate koło (kalendarz Majów), które przekręcane obraca również pięć mniejszych. To dookoła nich rozmieszczone są akcje, z których możemy korzystać. Gra trwa około półtorej godziny i najlepiej sprawdza się w grupie czterech graczy. Zapraszamy do poznania ciekawej i dość skomplikowanej gry ekonomicznej w klimatach indiańskich.

O co chodzi?

Skojarzenia z Agricolą są jak najbardziej na miejscu, gdyż tura gracza polega przede wszystkim na ustawianiu robotników na dostępnych akcjach oraz ich wykonywaniu. Różnica polega jednak na tym, że efekty tych akcji wprowadza się w życie przy zdejmowaniu pionków z planszy, a nie przy ustawianiu ich na niej.

Powodem jest fakt, iż każdy robotnik musi swoje odstać, żeby dotrzeć do dających większe benefity akcji. Głównym problemem przed jakim staje gracz jest więc kwestia, czy zdjąć pionka teraz i skorzystać z pola, do którego doprowadziło go jedno z pięciu kół, czy poczekać jeszcze trochę, żeby dotrzeć do czegoś lepszego.

Każde ze wspomnianych kół posiada oczywiście inny zestaw akcji. Na jednym na przykład zdobędziemy głównie surowce w postaci drewna i kukurydzy. Dzięki innemu zaś, wespniemy się na wyższe stopnie świątyń i zdobędziemy punkty zwycięstwa.

Poza całym mechanizmem kręcących się kół, na planszy mamy też wspomniane już świątynie, dzięki którym zdobywamy dodatkowe punkty zwycięstwa oraz surowce. Dodatkowo, niektóre akcje pozwalają nam na wznoszenie budynków również pomagających w zdobywaniu jeszcze większej ilości punktów (skuteczniejsze zdobywanie kukurydzy potrzebnej do wyżywienia robotników, szybsze wspinanie się po stopniach świątyni etc.).

Wygrywa ten gracz, który (uwaga!) zdobędzie najwięcej punktów. Jednak opracowanie najlepszego sposobu osiągnięcia tego wymaga główkowania, intuicji, sprytu i umiejetności przewidywania.

Uproszczony i skrócony opis tury (UiSOT):

Tak jak w każdej turze również teraz mam wybór czy chcę postawić robotnika na którymś polu koła, czy może zdjąć któregoś z już tam stojących. Decyduję się zdjąć jednego z koła Tikal. Zdążył już dojechać do 4 pola więc teraz mogę wykonać akcję wybudowania dwóch budynków. lub jednego monumentu (takie silniejsze budynki, które zazwyczaj działają na koniec gry). Wybieram wybudowanie dwóch budynków. Pierwszy kosztuje dwie jednostki drewna i dzięki niemu nie muszę żywić 3 robotników. Drugi pozwala mi wspiąć się o jeden stopień w każdej ze świątyń i zdobyć dodatkowe 3 punkty zwycięstwa. Płacę za niego dwie jednostki kamienia oraz po jednej drewna i złota.

W tym momencie mógłbym ściągnąć z planszy kolejnego robotnika i wykorzystać akcję, do której się zbliżył, ale uważam, że lepiej poczekać aż dotrą do akcji, które bardziej mi się przydadzą. Kończę więc swoją turę.

Moja opinia:

Tzolk’in jest skazana na sukces. Posiada nieskomplikowane zasady dające jednak duże pole manewru. Samo obmyślanie najlepszej strategii i wprowadzanie jej potem w życie daje wielką przyjemność. Trzeba jednak powiedzieć, że jeżeli komuś nie chce się myśleć jak priorytetyzować akcje, wygrana będzie albo trudna albo mało satysfakcjonująca (bo przypadkowa). Jest więc Tzolk’in grą wymagającą i całkiem mózgożerną. Zależności między kołami akcji, świątyniami, budynkami i monumentami jest naprawdę sporo i ten, kto najlepiej będzie się w nich orientował - prawdopodobnie wygra.

Jednak dla osób, które zdają sobie z tego sprawę i nie uciekają od gier typu worker placement, tytuł ten jest godny polecenia. Sam mechanizm jednego koła obracającego pięć mniejszych sprawia, że Tzolk’in jest wart zainteresowania graczy lubiących strategiczne planszówki.

Zawartość pudełka:

• plansza główna składająca się z 4 części
• 6 kół zębatych różnej wielkości
• 1 arkusz z naklejkami
• 6 plastikowych zatrzasków
• 24 robotników w 4 kolorach (po 6 na gracza)
• 28 okrągłych znaczników w 4 kolorach (po 7 na gracza)
• 4 znaczniki punktacji w 4 kolorach (po 1 na gracza)
• 65 drewnianych kostek symbolizujących surowce (drewno, kamień, złoto)
• 13 kryształowych czaszek wykonanych z plastiku
• 65 żetonów kukurydzy o wartościach 1 (kosza) i 5 (koszy)
• 28 żetonów Urodzaju (16 żetonów Zbioru Kukurydzy i 12 żetonów Wycinki Drzew)
• 21 płytek Dóbr Początkowych
• 13 monumentów
• 32 budynki podzielone na 2 epoki
• 4 dwustronne plansze graczy w 4 kolorach
• 1 znacznik Pierwszego Gracza
• 1 instrukcja